Akşam üstü hayali bu ya...

Pencereyi açtığımda masmavi denizi görüyorum. Uçsuz, buçaksız...Tepelerde tek tük evler. Sahilde küçük bir marina. Hava ılık...Hafiften bir rüzgar, yüzümü yalayan...Burnumda denizin kokusuna eklenen tertemiz çamaşır kokusu...Çiçekleri de unutmamak lazım. Çamaşırlara inat rengarekler...Kırmızı, mor, sarı, pembe...Limon ve nar ağaçlarını söylemeden geçemem. Dalından koparılmış taze limon gibisi var mıdır? Aaa su kaynamıştır, çayı demlemek lazım. Yavaş yavaş sofrayı da hazırlasam iyi olacak. Şu çiçekli kırmızı örtüyü mü sersem acaba? Evet, evet kırmızılı takımlarla iyi olur. Bahçeden birkaç domates-salatalık da koparayım. Yanına bol limonlu maydanoz ve biber. Tenekeden zeytin. Üstüne zeytinyağı, acı biber, kekik. Sonra peynir, kaşar. Ekmek de kızartayım. Tereyağı ve balla iyi olur. Kek pişmiş. Akıtmaya başlayayım artık. Simitleri de gelirken alacaklardı. Akşam üstü çayımız için herşey tamam sanırım. Bir tek sevdiklerim eksik. Onlar gelince bu tablo tamamlanacak. Akşama da mangal mı yapsak acaba?...