4 Ağustos 2011 Perşembe

Kabullenmek!

Kabullenmek; birçok sorun için sihirli kelime sanki...Bugünlerde büyük-küçük olumsuz şeyler için kabullenme yolunu seçiyorum. Geriye dönüp baktığımda belki yıllardır değiştiremediğim birçok şey var...Belki basit şeyler ama sinir bozan türden...Ya bir insan, bir tutum, bir alışkanlık ya da kendim...En başta kendimiz olmak üzere değiştiremediğimiz şeyleri kabullenmek zorundayız ancak kabullenerek aşabiliriz bazı şeyleri...Kabullenip; bazen suyu akışına bırakmalıyız. İşte o zaman ufak ufak değişiklikleri görmeye başlayacağız. Kabullenmek derken kaplten olmalı ama dilimizde kalmamalı sadece! Tüm hücrelerimizle kabullenmeliyiz! Deneyin! Denemekle ne kaybederiz;)

19 yorum:

Zeynep'in Evi dedi ki...

haklısın, doğru söze ne denir ki..ama ben kabullenmekten ziyade baş kaldırma yolunu seçiyorum ve sonra da hep zarar göriyorum..tamam, onu da öyle kabul edelim diyemiyorum bu da benim eksiğim..benim için güzel bir yazıydı...

Unknown dedi ki...

Kabullenmek insanın üzerinden o kadar çok yük alıyor ki. Hele ki konu insansa ben şimdiye kadar kimsenin kimseyi değiştirdiğini görmedim, herkesi olduğu gibi kabul edebildiğinde ve senin de dediğin gibi bunu gerçekten yaptığında sen de rahatlıyorsun karşındaki de. Bu arada taşındım ama eksikler var Begüm'den dolayı eve geçemedik, annemdeyiz 10-15 gün.

Kirpikteki Gözyaşı dedi ki...

Zeynepcim ben de senin gibiydim. Bu bir eksiklik değil sadece değiştirip, dönüştürebileceğiz bir yönümüz. Bir düşün ve kabullenemediğin basit birşeyle başla;) Ben de yeni yeni farkındalık içerisindeyim ama şuna inan ki daha huzurluyum:) Daha da olacağımı biliyorum;)

Elifinelizi dedi ki...

kabullenmek çok zor bir süreçtir. önemli olan gerçekten kabullendiğindir.
Geri dönüşü muhteşem olan , kabullendiğini sanmak en kötüsü:S

Kirpikteki Gözyaşı dedi ki...

Aslıcım ne güzel söyledin:) O yükü niye taşıyoruz ki??? Hatta bunu kabullendiğimizde olumsuz şeyleri nasıl olumlu dönüştüğünü de görüyoruz ya da göreceğiz:) Tekrar hayırlı olsun:) Var mı yardıma ihtiyaç? Samimiyim;)

Kirpikteki Gözyaşı dedi ki...

Elifcim aynen katılıyorum sana. Kalpten kabullenmedikten sonra bunun karşılığı alma şansımız da yok. Hem basit hem de çok zor;)

annesiningülü dedi ki...

bu aralar ne olursa kabulum :)
yaşla birlikte bazı şeyleri kabullenmeyi öğrendim bende. Kabullenince birşeyde beklemiyorsun. Sonrası mutluluk...

Kirpikteki Gözyaşı dedi ki...

Aynen öyle Baharcım:) Beklentin olmadığı için ya da o konuda kendini nötrlediğin için olumsuzların olmlu dönüştüğünü görüyorsun;) Herşey bizim elimizde;)

DEFNE YAPRAĞI:)))))))) dedi ki...

bu cümle geçen sene yaşadığım sağlık sorunlarında vazgeçilmezim oldu ne yapsamda bu beden benim ve bu illetle yaşamak kabullenmek ve aşmak durumundayım...yoksa hayata tutunup yol almak zorlaşıyor. yazınızı çok beğendim ve bir o kadarda duygulandım sevgiler:)))))))))

a. gizem dedi ki...

su andaki ruh halime oyle uygun ki bu yazı...
bu aksam uzeri hayatım boyunca belki de 2. kez karsılastıgım bir haksızlıga ugradım oyle iz bırakan oyle sasırtan ve oyle beklenmedik...dava mı acsam dedim bi durdum... sonra sustum ve kabullenme yoluna gidiyorum... haklısın... cok guzel bi yazı olmus

Özlem dedi ki...

kabullenmek bana göre zaman isteyen bir olayan , bazı şeyler vardır hayatta biz kendimizi yırtsakta konuşsakta değişmeyen şeyler işte burda şeytanın bacağını kırıp kabullenmekten başka çıkar yolu yok.bunu bir hayat felsefesine de dönüştürebiliriz ,
bende bazı şeyleri kabullenip olağan akışına bırakıyorum inan çok rahat:))en azından kafam rahat oluyor ....

Flame dedi ki...

Bu bazen çok can acıtıcı ve yorucu oluyor ama demek lazım Sebla'cım. Foto lezzizzzzz

Kirpikteki Gözyaşı dedi ki...

Şule öncelikle çok geçmiş olsun. Umarım şimdi çok iyisindir. Kabullenmek sanki bir adım gibi ya da bir engel; onu atarsan ya da aşarsan su yolunu buluyor...Teşekkürler:)

Kirpikteki Gözyaşı dedi ki...

Gizemcim geçmiş olsun! Sanırım ciddi birşey. Dava açmak demişsin. Hakkını aramak gerekiyorsa aramalısın bence. Konu ne bilmiyorum ama şahsi fikrim sadece. Kabullenmek görmezden gelmek değil aslında yani yok saymak, unutmak değil. Neyse o, onun olduğunu ya da varlığını kabullenmek. O zaman kendimizi yemeyi bırakıyoruz işte. Bilmiyorum anlatabildim mi? Teşekkürler:)

Kirpikteki Gözyaşı dedi ki...

Özlemcim çok güzel yazmışsın. Zorluyoruz zorluyoruz değiştirmeye çalışıyoruz ve olan bize oluyor. Çok zor ama imkansız değil kabullenmek...Öpüyorum:)

Kirpikteki Gözyaşı dedi ki...

Alevcim en azından deneyebiliriz di mi? Zor ama yapabiliriz gerçekten;) Teşekkürler:)

Unknown dedi ki...

kabullenice hayat daha olumlu daha az yorucu denedim gördüm bende kirpikteki gözyaşım sana aynen katılıyorum..

Kiraz Çekirdeği dedi ki...

Ne güzel yazmışsınız, sabah sabah çok etkilendim... İki satır ama çok derin anlamlar var. Kabullendiğim her şey beni rahatlattı içimdeki sıkıntılar azaldı bu yüzden ben de sana kesinlikle katılıyorum, sevgilerimle...

Unknown dedi ki...

Kesinlikle katılıyorum.Bazı şeyleri kabullenmeden aşamıyor çünkü insan.Kendini yıpratıyor boş yere...