3 Ocak 2009 Cumartesi

Günler geçiyor...


Günler geçiyor dedim ama çok da kolay geçmiyor...Kuzumu çok özlüyorum...Kendimi oyalamaya çalışıyorum...Ama zor...Çok şükür ki iyi o yüzden ben de iyiyim. Kitaplar, internet,
dostlar derken gün sayıyorum...Bir süre daha Nermin Bezmen'in kitaplarını okumaya devam edeceğim galiba. Sır'ın devamı olan Aurora'nın İncileri'ni yeni bitirdim. Devam kitabı olduğu için daha heyecanlı okudum. Sır'dan çok daha güzeldi. Ama son sayfalarda melonkolik psikolojimin de etkisiyle ağlamadım desem yalan olur...Aurora'nın İncileri anlatılanlar tam bir dramdı. Sıkılmadan okuyabilirsiniz, tavsiye edilir:) Şimdi bu ambalaj da neyin nesi demeyin! Bu ambalajın içinde kuzumun en çok sevdiği fındıklı ve Antep fıstıklı draje çikolatalar var. Kuzum en çok Ali Muhiddin Hacıbekir'inkileri seviyor. Ben prenses bademine bayılıyorum. Çikolata ve kakao kaplı bademler. Nefis:) Bu ambalajlar uzaklara giderken bana eşlik edip sahibini mutlu edecek. O zaman da ben mutlu olacağım:) İyi pazarlar...

6 yorum:

Adsız dedi ki...

elimde ki kitap bitsin bende başlayacağım, hissettiklerini çok iyi anlıyorum.Tuhaf bir duygu şu hasretlik.

Mutluveumutlu dedi ki...

Beklemek gerçekten zor ama seninde dediğin gibi beklediğinin iyi olduğunu bilmek rahatlatıuor insanı.
Hasretlik göz açıp kapayıncaya kadar geçer inşallah canım.

Cafe Gusto dedi ki...

Öncelikle hayırlı teskereler diyeyim.Ben de bu yaz asker yolu bekledim hele de 7 yaşında bir çocukla çok zor oldu.Ama tez zaman çabuk geçiyor.Hayırlısıyla kavuşmanızı dilerim...sevgiler...

Kirpikteki Gözyaşı dedi ki...

Sanırım bu süre içinde çok iyi anlaşacağız Nalan:)

Amin Mutlucum! Hepimiz için inşallah!

Benim Hayatim dedi ki...

Yolculuk ne zaman? Günler tabi ki geçecek. En sevdiğin bahar bu yılın ki olacak :)

Adsız dedi ki...

Hayırlı teskereler canım..