15 Ağustos 2012 Çarşamba

Ne zaman sabah, ne zaman akşam oluyor?


Günler su gibi geçiyor. Ne zaman sabah, ne zaman akşam oldu hiç anlamıyoruz. Saat 07.00 de güne başlıyoruz gülücüklerle. Rüzgar kendi kendine oyalanıyor yatağında. Tabiki en fazla 15 dakika. Sonra ya annem ya babam gelip, alıyorlar ve ben uyuyorum az da olsa. Genelde 1 saat sonra; "Annesi biz acıktık!" diye geliyorlar:) Emzir, zar zor uyut derken saat 10.00 dan önce kahvaltı yapamıyorum genelde. Sonra tekrar oyunlar, ağlamalar, emzirme, zar zor uyutma seansları derken öğleden sonra oluyor. Öğleden sonraları genelde uyumamayı seçiyor Rüzgar. Dedesiyle salıncakta sallanıyorlar beraber. Acıkınca emiyor. Genelde yine bir ağlama seansı oluyor. Bu ağlama seanslarının nedenini hala anlayamadım. Dişleri mi kaşınıyor? Karnı mı ağrıyor? Yoksa kolik yüzünden mi çözemedim. Bu ağlamalar beni çok zorluyor, enerjimi çok düşürüyor. Sabırla geçmesini bekliyorum.  İşin kötü tarafı burada üç kişiyiz. İstanbul'da gündüzleri tek başıma ne yapacağım bilmiyorum. Annem;" Bir düzen kurarsın kendine. Önceliğin hep Rüzgar olsun, işi gücü sonraya bırak!" diyor. Başka da şansım yok ki zaten:)

9 Ağustos 2012 Perşembe

3 aylık Rüzgar:)


Şöyle böyle derken Rüzgar 3. ayını bitirdi dünyada. O 3 aya dönüp baktığımda; ilk günleri hele ilk geceleri hiç hatırlamıyorum desem yeridir. Annem arasıra "Neydi o günler? Sabaha kadar uyanıktık!" diyor. Bense, "Aaa öyle miydi? " diye cevap veriyorum. Dur bakalım daha çok tazesiniz dediğinizi duyar gibiyim. Haklısınız daha yolun çook başındayız ama şimdiden çok yol katettik gibi. 40 gün değil ama 3 ay sanki bir milat gibi hakikaten. Evet hala akşamları hatta şu sıra gündüzleri ağlama seanslarımız oluyor ama adam oldu sanki bizim kuzu. Beni tanıyor gibi farklı bakıyor bana. Bir dudak yapıyor ki görmeniz lazım. E.merken ara ara durup yüzüme bakıyor, konuşuyor, gülüyor. Gülüşü dünyadaki en güzel şey...Dolu dolu gülmesi için 1 aydan fazla beklediğim için çok kıymetli bana. Günden güne beni şaşırtıyor bu köfte. Oyuncaklarına bakar, onlarla konuşur, güler oldu birkaç gündür. Bir de dün bir baktım yatakta dönmeye çalışıyor. Şaşırdım kaldım:) İnsan yavrusu çok zor büyüyor ama en büyük de mucize şu hayatta!...İyi ki varsın Rüzgar! İyi ki geldin! İyi ki seçtin bizi! 3. ayın sağlıklı ve mutlu olsun!...