4 Haziran 2012 Pazartesi

4 haftalık biz:)


Bugün 4 haftalık oldu Rüzgar:) Nasıl geçti diye sorsanız? Hiç anlamadım. Gün nasıl başlıyor, nasıl bitiyor bilmiyorum. Emzir, gaz çıkar, altını değiştir, uyursa uyut sonra yine aynı işlemler. Gün bu şekilde geçiyor. İlk 2 hafta gündüz güzel güzel uyuyordu. Şimdi gece uykuları fena değil ama gündüz bazen 4 saat uyumuyor. Tam emerken uyuya kaldı yatırayım diyorum kafası yatağa değer değmez başlıyor ağlamaya. Bir de kucakta uyuyacak illa ki. Omzuma dayıyor kafasını anne karnı pozisyonu alıyor ve dalıyor uykuya. Bazen karnı tok, altı temiz ve gazı yoksa etrafı izliyor, bir yere yatırdığımda birkaç dakika takılıyor kendi kendine ama birkaç dakika:) Artık yavaş yavaş bizi dinliyor konuştuğumuzda. Altını açtığımızda kıyamet kopuyor! İnanılmaz bir ağlama krizi başlıyor. Altını kapattığımızda birden kesiliyor. Nedenini çözemedik. Umutla geçeceğini düşünüyoruz. Kimileri bu gazın, düzensiz uykuların, ağalama hallerinin 40 çıktığında geçeceğini söylüyor. Kimileri de 3 ay sürer diyor. 1 ayımız bitti en azından diye avunuyorum ben de. Uykusuzluk zormuş ama Allah dayanma gücü de veriyormuş gerçekten bir şekilde. Gerçi biz daha yolun başındayız belki daha zor günlerimiz olacak. Lohusa sendromuna gelince; evet ilk günler cidden zor. Nasıl yapacağım? Ne yapacağım? diye soruyor insan kendine. Uykusuzluk yorgunlukla birleşiyor. Hayat değişiyor. Herşey tepe taklak oluyor sanki. Eşlere çok iş düşüyor diye düşünüyorum. Özellikle manevi destek konusunda. Eşlerin hassasiyeti anlamaları ve anlayışlı olmaları gerekiyor. Bir de yardımcı olurlarsa ne mutlu bize:) Sendroma sokacak olansa bana göre etrafta devamlı konuşan , herşeye karışmaya çalışan, 40 ı çıkmadan daha ilk haftada eve gelen, gelmek isteyen insanlar. Ne olur artık bazı şeyleri aşalım anneyi ve bebeği biraz rahat bırakalım! Belki iyi niyetli insanlar ama iyi niyetle karşı tarafa zarar verebiliyorlar. Bizdeki durum budur:) Ayın 7'sinde doktor kontrolümüz var. Bakalım Dr. Amca bize neler söyleyecek? İyi haftalar dileriz:)







14 yorum:

Elifinelizi dedi ki...

kuzummm yerim ben o noktoları .
ne güzel özetlemişsin . herkezin hikayesi çok başka umarım seni zorlayan aşamalar hızlıca geçip gitsin .
Doğumdan sonra eve değil direk başka bir yere göçedeceksin galiba en ıssızından

HÜLYA dedi ki...

Rüzgar in birinci ayi kutlu olsun Sebla :-)
Minik minik ayaklari Blog una ne kadar güzel renk veriyor.
Ailecek güzel günler, saglikli günler sizlerin olsun.
Sevgilerim ile

Unknown dedi ki...

Dünya'ya alışma sürecinin ilk level'ını atlattınız:) her ay başka bir süreç bir kademe gibi. Ama bir gerçek var 3ay bitişi bir milat :)

Her anının tadını doya doya çıkardığınız nice güzel mis kokusuyla uyandıgın günlere:)

Bir de ben adını rüzgar yerine mülayim mi koysaydım diyorum feci kuduruk oldu :))

GeCe dedi ki...

masallah zaman nasıl gececek demiştim sana daha önce, hızla geçmiş bir aylık olmus bile. altını açtığında üşüdüğü için ağlayabilir, benimki hala üşüyor, sebep üşüme mi anlamak için açtığında biraz fön mak ile ısıtın bakalım susacak mı. en azından sebebini öğrenmiş olursunuz. öp benim için o minnoş ayakları

Kiraz Limanı dedi ki...

Allah kolaylık versin.Hem çok zor hem çok güzel günler bunlar.Gece uyku düzenini oturtmak bence en önemlisi,doğduğu andan itibaren Çınar akşam olduğunda hiç ışıklı ortamda yatmadı.Çok şükür şimdi de saat sekizbuçukta uyuyup sabah altıda kalkıyor.O dönem yarasa gibiydim şimdi biraz daha rahatladım.Bu eğitimi yani gece ve gündüz farkını mutlaka öğrenmeli çok rahat edersin.

Benim Hayatim dedi ki...

Oy minik ayaklı Kuzu! 1ay O'nun hayatında çok önemli bir süre :) Beim kardeşim ve ablamdan gözlemlediğim bu verilen zamanlar hiç bitmiyor :) 40'ı çıksın, 3 aylık olsun, 6 aylık olsun bir otursun, Ek gıdalar bitsin, Dişleri çıksın...... öyle öyle zaten bebiş büyümüş oluyor. Anne-baba rutini oluşuyor.

Sonra da anne babalar ay ne çabuk geçti hiç birşey anlamadık. Ne çabuk büyüdü diyorlar :)) Olabildiğince anın tadını çıkarmaya çalışın. Ne mutlu sizlere!

annesiningülü dedi ki...

o ayakları yemeli :D

Bir Dut Masalı - nUnU dedi ki...

:)))))))
Say say bitmez.. Allah bitirmesin :)))
Tatli ruzgarlar estirsin basinizda daima..
Sevgiler seblacim

Kirpikteki Gözyaşı dedi ki...

Elifcim izin var yiyebilirsin;) Amiin inşallah!

Teşekkür ederiz Hülya teyzesi:) Amiin hepimizin inşallah!

Ohh 2 ay sonra rahatız yani:) bakalım bizimki nasıl bir Rüzgar olucak hep meltem gibi olsun dedik:)

Sağol Gececim:) Bazen ağlıyor hala. Anlayamadık henüz. Bu sıcaklarda üşümüyordur herhalde. Dr. a sordum normal bazı bebekler böyle dedi. Bakalım geçecek inşallah:) Biz de sizi öpüyoruz;)

Sağol Yurdanurcum:) Ben de aynen onu öğretmeye çalışıyorum. Bakalım:)

Aysuncum haklısın:) Çok sağol;)

Buyrun:)

Nuraycım çok sağol:) Amiiin:)

CEPAYNASI dedi ki...

sağlıklı,
huzurlu,
şanslı,
analı babalı uzun bir ömür diliyorum rüzgar'a:)

Adsız dedi ki...

o ayakları öperim

xcelis dedi ki...

Sağlıkla sıhhatle nice aylarınızı yıllarınızı görün inşallah canım.Her çocuk değişik demekki benim arkadaşımın bebişide altını açınca rahatlıyor gülücükler oyunlar ooo =)
Öpoom minik ayaklarından

darkolivee dedi ki...

ooyyy maşallah, sağlıklı sıhatli büyümeyi nasip etsin...
bolbol resmini çek o kadar hızlı büyüyorlarki geri dönüp baktığında sadece resimler kalıyor, ben bunu unutmamasla dediğin şeylerden eser kalmıyor :)

sevgiler

http://www.darkolivestyle.com/

Banu Bingör dedi ki...

Genel geçer bir kural mı bilmiyorum ama Ege'nin de akşamüstünden akşama geçerken yaşadığı 1 saatlik huysuzluk nöbeti 3. ayın bitimiyle son bulmuştu. Sonra uzun bir süre çok düzenli uykusu oldu. 7. aydan sonra bir-iki ay daha şaştı, ama 10. ayından beri yani 8 aydır her şey çok düzenli :) Bebekten bebeğe değişir elbet hepsi, sonuçta hepimiz farklıyız. Ama ilk gelişimde benzer tepkileri verebiliyorlar. 3 ayın bitmesine az zaman kaldı sanırım :) Ama inan, her şey her gün daha güzelleşiyor. Hani diyenler olmuş ya "anın tadını çıkart" evet, "o" anın tadını çıkart :) Müthiş keyifli bir süreç, bir minik insanı büyütme süreci...