11 Haziran 2010 Cuma
Sudan çıkmış balık...
09.00 da kalktım bugün...İlk iş bilgisayarı açmak oldu. Mesai yapıyorum sanki. Halbuki yapılması gerekenler var evde. Balkonun açık camından bir ses süzülüyor içeri: 1-2...1-2...Bir teyzemin de camı açık, muhtemelen sabah programlarında yapılan sporu izliyor. Çok yoruldum, sıkıldım, bunaldım...Birkaç gündür evdeyim, mutlu olmam, keyfime bakmam lazım di mi? Yok...Sıkıldım ben. Bir boşluk duygusu sardı...Sudan çıkmış balık tabiri cuk oturdu üstüme. Evde yapılacak birsürü şey yok mu? Var ama ben sıkılıyorum işte yine de. Depresif hallerdeyim anlayacağız...Zaten yıllarca çalışmakla çalışmamak arasında gittim, geldim. Çalışırken yoruluyorum, bunalıyorum, evimi özlüyorum. Evde olunca da hergün aynı şey, monoton diyorum. Böyle bir hal işte...Karışığım bugünlerde...Geçer belki...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
8 yorum:
İnsan kendini amaçsız ve zamanı da anlamsız buluyor bu değişiklik sürecinde, alışılmıyor da kolay kolay :(
Yapmak zorunda olduklarını değil de yapmak istediklerini düşünürsen belki daha kolay karışırsın ortama,
Sevgiler
Canım bende evde olmak istiyorum artık :D ama işten ayrılsam ilk gün sıkılacağımı da biliyorum :(
Bellei bir geçiş süreciolacak bunun bence sadece sevdiğin şeyleri yap evde :)
Hepimiz aynıyızzzz.. İnsanoğlu mutlu olmaz ki hiççç :)
işte böyle hep , herşey birarada olmuyor ki tatili bol bir iş belki bizi mutlu ederdi ben de çalışmadan duracak biri değilim ama yoğun yorgun günlerde de basıp istifayı köşeme çekilmek gelir içimden
herşey gönlüne göre olur umarım canım benim
hazır evdeyken bize tarifler yaz bol bol
yeni yazılar bekliyoruz
Sokak kedisi haklısın sanırım:) Çok teşekkür ederim. İnsan bazen çok dalınca çıkamıyor kolayca...
Hah işte hep aynı duygu di mi Bahar:)))
Asortikçim sanırım öyle:)) Söz öyle yapacağım:))
Evet Alevcim aynen öyle! Annelerimiz, babalarımız da böyle miydi acaba???
Haklısın Özlemcim en kısa zamanda yazmaya başlayacağım;)))
Yazdığın yazıda sanki beni anlatıyordun.Şu anda işsizim ve evdeki monotonluktan patlamak üzereyim ve evet evde yapacak bir sürü iş var ama ben hiç bir şey yapmak istemiyorum. Çalışırken de deli gibi evde olmayı istiyordum. Tuhaf bir durum!Anı yaşamayıp mutlu olmayı erteliyoruz bence :(
Kesinlike :) katılıyorum
özellikle pazar günlerini iple çekip ve bitmek bilmeyen bir günü sıkıcı geçirip işimi özlüyorum :))
Yorum Gönder