Örgü örmeyi babaannem öğretmişti bana ilkokuldayken. Belkide anaokulundaydım...Elbezi örmüştüm beyaz...Hayal meyal gözümün önünde... Bunu düşünürken tombi geldi aklıma. O zamanlar peynirli tombi favorimdi benim. Kardeşimse fıstıklını severdi sanki. Tıpkı kuzum gibi. Uçlu kalemler vardı sonra...Anneme sipariş verir, işten dönmesini sabırsızlıkla beklerdim. Turuncuydu rengi..Çiçekli, böcekli...Kızıl olmuştum ben ilkokul 1. sınıfta. O zamandan beri de sevmem Höşmerim tatlısını. Ne bağlantısı var bilmem ama sevmiyorum işte...Anasınıfındaki önlüğüm kırmızı-beyaz kareliydi...Bir fotoğrafım var: Saçlarım kısa, gözlerimin içi gülüyor...Küçükken bana nerelisin dediklerinde? Ben şurada doğdum. Babam buralı, annem buralı derdim. Niye kısaca babanın memleketini söylemiyorsun? dediklerinde şaşırdım. Ne alaka ki derdim...Fasulyelerimiz ve çubuklarımız vardı bizim...Sayfalarca AAAAA yazardık. Fişlerimiz vardı sonra...CinAli kitaplarımız...Hastalandığım bir hafta okumuştum hepsini... Yılbaşında kart hazırlamıştık kendi ellerimizle...Ben halama göndermiştim...